Τα Χριστούγεννα για κάποιους είναι η ωραιότερη περίοδος του χρόνου και θέλουν να διαρκέσει για… πάντα. Κάποιοι άλλοι όμως όταν έρχονται αυτές οι γιορτινές μέρες, παρουσιάζουν συμπτώματα κατάθλιψης και μελαγχολίας. Ας δούμε μαζί τους κύριους λόγους που συμβαίνει αυτό.
- Η μοναξιά: Άνθρωποι που είναι μόνοι τους αισθάνονται το αίσθημα της μοναξιάς να εντείνεται ακόμα περισσότερο, καθώς τα Χριστούγεννα είναι μία γιορτή που την περνούν οι περισσότεροι οικογενειακά ή με φίλους.
- Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου: Για όσους έχουν χάσει ένα αγαπημένο κοντινό πρόσωπο, οι γιορτές αποτελούν κυριολεκτικά μια ιδιαίτερα δύσκολη συνθήκη, καθώς το αίσθημα της απώλειας και η συνοδευτική νοσταλγία αναζωπυρώνονται. Σκέφτονται όλο και πιο έντονα την απουσία του αγαπημένου τους κι αυτό τους θλίβει.
- Η οικονομική δυσπραγία και η «υποχρέωση» υπερκαταναλωτισμού: Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, αμείβονται λιγότερο, δεν έχουν εργασία ή είναι συνταξιούχοι και παίρνουν λίγα χρήματα. Η περίοδος των Χριστουγέννων απαιτεί όμως δώρα, φαγητά και καλέσματα και όλο αυτό μπορεί να τους δυσκολεύει αφού είναι πολλές φορές πολυδάπανα.
- Οι αναμνήσεις: Είτε χαρούμενες είτε δυσάρεστες, οι αναμνήσεις περασμένων Χριστουγέννων είτε από τη παιδική ηλικία είτε και από το πιο πρόσφατο παρελθόν, μπορούν να πυροδοτήσουν αισθήματα θλίψης, μελαγχολίας και αναστάτωσης.
- Οι οικογενειακές συγκρούσεις: Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο των οικογενειακών συγκεντρώσεων στις γιορτές που καταλήγουν σε ένταση, παρεξηγήσεις και τσακωμούς. Τόσοι άνθρωποι από διαφορετικές ηλικίες κι έχοντας περάσει ενδεχομένως δύσκολες καταστάσεις κατά τη διάρκεια της ζωής τους, πρέπει να βρεθούν ξανά όλοι μαζί σε ένα τραπέζι κι αυτό δεν είναι πάντα ούτε εύκολο, ούτε ευχάριστο.
- Η εξαντλητική προετοιμασία για τις γιορτές: Οι «υποχρεώσεις» αυτών των ημερών και η προσπάθεια να ανταποκριθούμε σε αυτές στο πλαίσιο ενός στενού χρονικά προγράμματος δουλειάς, παιδιών και τόσων άλλων, μπορεί να προκαλέσουν σημαντικό αίσθημα κόπωσης αλλά και έντασης.
Τι μπορούμε να κάνουμε για όλ΄αυτά;
Πρώτ΄απ΄όλα να βρισκόμαστε στο «παρόν», γιατί μόνο το «τώρα» έχουμε. Κι αν το μυαλό μας πάει σε περασμένα Χριστούγεννα, αναμνήσεις ή πρόσωπα που δεν είναι μαζί μας πια, ας τα σκεφτούμε όλ΄αυτά με ένα χαμόγελο και με αίσθημα ευγνωμοσύνης ότι τα ζήσαμε.
Το ίδιο συναίσθημα ευγνωμοσύνης χρειάζεται να ανασύρουμε όταν νιώθουμε πως δεν τα βγάζουμε πέρα οικονομικά, όταν προσπαθούμε να δείξουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να ετοιμάσουμε τραπέζια και να είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας απέναντι στους άλλους.
Ας σκεφτούμε πως έχουμε τόσα πολλά, τόσους πολλούς. Κι ας κάνουμε μόνο αυτά που μπορούμε, χωρίς το αίσθημα της υπερβολής.
Τέλος τις γιορτινές αυτές μέρες είναι υπέροχο να προσφέρουμε. Να προσφέρουμε την αγάπη μας, το χρόνο μας, να μοιραζόμαστε. Και τότε το αίσθημα της μοναξιάς θα μας εγκαταλείψει, γιατί θα είμαστε γεμάτοι!
