Όσο και να μιλάμε για τον εκφοβισμό – bullying – και να τον θεωρούμε φαινόμενο της εποχής, χρειάζεται να υπενθυμίσουμε πως δεν είναι: υπήρχε, υπάρχει και δυστυχώς θα …υπάρχει!
To bullying (εκφοβισμός) είναι μία επιθετική συμπεριφορά – σωματική, λεκτική, ψυχολογική ή και κοινωνική – που εκδηλώνεται σκόπιμα, απρόκλητα και επαναλαμβανόμενα, στο σχολείο, στον εργασιακό χώρο, ακόμη και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το bullying δεν είναι φυσιολογική συμπεριφορά.
Πώς εξηγείται όμως η συμπεριφορά του bullying; To άτομο που κάνει bullying, μπορεί να έχει υποστεί το ίδιο εκφοβισμό στο παρελθόν και να εκτονώνει κατά κάποιο τρόπο το θυμό του με αυτόν τον τρόπο, εκφοβίζοντας άλλους.
Μήπως όμως οι ίδιοι οι γονείς κάνουν κάποια… λάθη και «ενθαρρύνουν» άμεσα ή έμμεσα το bullying; Η απάντηση είναι «ναι» και να τι γίνεται:
- Είναι και οι ίδιοι εκφοβιστές είτε προς άλλους είτε προς τα παιδιά τους.
- Τιμωρούν πολύ σκληρά τα παιδιά τους. Έχει παρατηρηθεί πως παιδιά που έχουν σκληρούς γονείς είναι πιθανότερο να εκφοβίσουν άλλα παιδιά.
- Είναι πολύ ανταγωνιστικοί. Οι πολύ ανταγωνιστικοί γονείς τείνουν να θέτουν παράλογες απαιτήσεις στα παιδιά τους.
- Είναι υπερβολικά ανεκτικοί ή αμελείς. Οι γονείς παλεύουν να θέσουν όρια και αν δυσκολευτούν, τα παρατούν και επιτρέπουν στα παιδιά να κάνουν ό,τι θέλουν.
- Ασκούν βία σε ζώα. Είναι οι γονείς που κυνηγούν, κλωτσούν και χτυπούν ζώα χωρίς κανένα λόγο. Το παιδί αντιγράφει την κακοποιητική συμπεριφορά των γονιών.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς λοιπόν!
Να είναι προσεκτικοί πως μιλούν και τι λένε στα παιδιά τους.
Να σταματήσουν τις παρατηρήσεις, την προσπάθεια να κάνουν τέλεια παιδιά, να θέλουν να τα ελέγξουν.
Να διαχειριστούν τους δικούς τους φόβους και τις ανασφάλειες με έναν ειδικό. Να μάθουν να επικοινωνούν με τα παιδιά τους καλύτερα.
Όταν οι ενήλικες/ γονείς «δουλέψουν» με τον εαυτό τους και τους φόβους τους, τότε θα δουν πώς θα «ανθίσουν» τα παιδιά τους!
